«Ο παιδαγωγός είναι ο άνθρωπος που βρίσκει τον υπέρτατο σκοπό της ζωής του να βοηθή τους ομοίους του στη διάπλασή τους. Ο παιδαγωγός είναι ο εραστής της ανθρώπινης τελειότητας, που με αγάπη και πίστη βλέπει στις νέες ψυχές τη δυνατότητα μιας καλύτερης ανθρωπότητας και θέτει ολόκληρο τον εαυτό του υπηρέτη της δημιουργίας της, βρίσκοντας σ’ αυτή του την ενέργεια τη βαθύτατη ικανοποίηση του είναι του. Ο παιδαγωγός αντικρίζει το κάθε τι στη ζωή, το παιδί κι όλες του τις ενέργειες με το μάτι του ψυχοπλάστη. Αυτή λοιπόν τη συνείδηση του παιδαγωγού, που βέβαια δυναμικά πρέπει να προϋπάρχη σ’ εκείνους που θ’ αφιερωθούν σ’ αυτό το έργο, πρέπει να καλλιεργήσωμε και να λεπτύνωμε». Δημ. Γληνός, Ο σκοπός της Παιδαγωγικής Ακαδημίας (1924).